Paul Pogba onderbroken in tranen bij ondertekening bij AS Monaco: 'Ze geloofden in mij'

Op zaterdag 28 juni 2025 stond Paul Labile Pogba, 32, in het kantoor van AS Monaco in Fontvieille, Monaco, en brak hij in tranen. Niet van vermoeidheid. Niet van spanning. Maar omdat hij, na een onthutsende val van wereldtop naar schaamte en schorsing, eindelijk weer een club vond die hem niet als een fout had gezien — maar als een verhaal dat nog niet was afgelopen. "Het is zeldzaam dat ik zo huil," zei hij met een trillende stem, een glimlach die niet kon verbergen wat hij voelde. "Toen ik de pen neerlegde, kwamen alle herinneringen terug. En ik kon het niet tegenhouden. Ze geloofden in mij. En dat… dat betekent alles." Deze emotie was geen theatertje. Het was het resultaat van een reis die de voetbalwereld had vergeten. Pogba, de eerdere wereldkampioen van Frankrijk, de 105 miljoen euro-transfer van Manchester United, de speler die in 2023 werd geschorst wegens dopingverdenkingen — een schorsing die uiteindelijk 18 maanden duurde en eindigde op 30 augustus 2024 — had geen club, geen toekomst, geen zekerheid. Tot AS Monaco belde.

Het verhaal achter de tranen

Pogba had in 2011 als 18-jarige zijn professionele debuut gemaakt bij AS Monaco, voor hij in 2012 naar Manchester United vertrok. Maar wat veel vergeten zijn: in de jaren 2008-2011, toen hij nog een tiener was in de jeugdopleiding, was het de club die hem opving na een moeilijke jeugd in Frankrijk. Zijn vader was afwezig, zijn moeder stierf toen hij 15 was. En AS Monaco was de enige club die niet keek naar zijn achtergrond, maar naar zijn talent. Ze gaven hem een kamer, een bord, een kans. Dat vergeten de media. Dat vergeten de critics. Maar Pogba niet. "Ik heb geen enkel verhaal over een club die me heeft ondersteund toen ik niemand was," zei hij in de media-presentatie. "Tegen de tijd dat ik bij United kwam, was ik al een ster. Maar bij Monaco… toen ik nog geen 17 was, was ik niets. En toch bleven ze me vertrouwen."

De nieuwe start: Campus Leonardo delos Santos

Deze terugkeer gebeurt niet in een oude trainingsterrein, maar in het modernste voetbalcomplex van Europa: Campus Leonardo delos Santos in Monaco. Inaugureerd in januari 2018, heeft het 12 volledige velden, een sportwetenschappelijk laboratorium en een team van 47 medische en prestatie-experts. Pogba noemde het "een soort heilige plek voor herstel". Hij wil niet snel spelen. Hij wil niet terugkeren als een schaduw van zijn oude zelf. Hij wil terugkeren als degene die hij altijd was: een speler die de bal kan controleren als hij een droom ziet. "Ik mis het voetballen. Niet de cameras, niet de prijzen. Ik mis het gevoel als de bal aan je voeten zit en je weet: dit is waar je thuishoort," zei hij. "Hier heb ik de ruimte om dat weer te leren. Niet in een week. Niet in een maand. Maar als het klaar is, dan is het echt."

De wereld reageert: "De voetbalwereld houdt van Pogba"

Op zondag 29 juni, een dag na de ondertekening, publiceerde AS Monaco via zijn Engelse Twitter-account @AS_Monaco_EN een tweet met de tekst: "De voetbalwereld houdt van Pogba ❤️". De reacties? Meer dan 450.000 likes in 24 uur. Messi, Neymar, Zidane, Iniesta — allemaal reageerden met hartjes, bloemen, of simpelweg: "Welkom terug, Paul." Pogba las de berichten. "Ik heb 372 privéberichten gekregen," vertelde hij. "Van ouders die zeiden: ‘Mijn zoon wilde stoppen met voetballen, maar toen ik hem je interview liet zien, zei hij: ‘Ik ga door.’’ Dat… dat is meer dan een contract. Dat is een verantwoordelijkheid."

Wie is er nog meer bij?

De ondertekening van Pogba was geen eenzame gebeurtenis. Tijdens dezelfde presentatie werden ook drie andere nieuwe spelers voorgesteld: de Braziliaanse middenvelder Thiago Scuro, de Engelse verdediger Eric Lamela Dier en de Spaanse aanvaller Ansu Fati Bassira. Ze vormen samen de nieuwe kern van een club die, onder leiding van sportief directeur Paul Mitchell, wil herstellen — niet alleen van sportieve tegenslagen, maar van reputatie. Monaco, de rijke microstaat aan de Côte d’Azur, heeft in de afgelopen jaren te maken met kritiek op zijn financiële manier van werken. Maar nu? Nu heeft het een verhaal. Een menselijk verhaal. En dat trekt meer dan geld.

Wat komt er nu?

Pogba draagt nu rugnummer 8 — hetzelfde nummer als bij Juventus en United. Geen nieuw begin, maar een vervolg. Hij zal eerst trainen met de reserveploeg, onder toezicht van de fysiotherapeuten en psychologen van Campus Leonardo delos Santos. Een officiële terugkeer in Ligue 1 is nog niet gepland. Geen datum. Geen doel. Alleen: "als ik er klaar voor ben." De club wil geen haast. Ze willen geen snel succes. Ze willen een legende herstellen. En misschien, net als Pogba zelf, hebben ze nu een kans om iets te bewijzen: dat voetbal niet alleen gaat over prijzen, maar over menselijkheid.

Wat betekent dit voor de Franse voetbalcultuur?

Pogba’s terugkeer bij Monaco is meer dan een transfer. Het is een signaal aan jonge spelers in Frankrijk: je kunt falen. Je kunt geschorst worden. Je kunt uit de schijnwerpers verdwijnen. Maar als je blijft werken, als je blijft geloven — dan kan er een plek zijn voor je. Zelfs bij een club die je ooit heeft vertrouwd, toen niemand anders dat deed.

Frequently Asked Questions

Waarom huilde Paul Pogba bij de ondertekening?

Pogba huilde omdat hij herinnerde aan zijn jeugd bij AS Monaco, toen hij als 15-jarige zonder ouders werd opgepikt door de club. Het was de enige plek die in hem geloofde voordat hij een wereldster werd. De emotie kwam niet uit de druk van het contract, maar uit de herinnering aan het vertrouwen dat hij destijds kreeg — een vertrouwen dat hij sinds zijn schorsing niet meer had ervaren.

Wat is de rol van Campus Leonardo delos Santos in zijn herstel?

Het complex biedt Pogba toegang tot een team van 47 medische en prestatie-experts, inclusief sportpsychologen en fysiotherapeuten die gespecialiseerd zijn in herstel na langdurige schorsingen. Het is geen gewoon trainingscentrum, maar een volledig rehabiliteringsplatform met biofeedback-systemen en mentale trainingen — iets wat weinig clubs bieden, maar wat Pogba nodig heeft om niet alleen fysiek, maar ook mentaal terug te keren.

Is er een contractduur of salaris bekend?

Nee. AS Monaco heeft geen financiële details bekendgemaakt — geen duur, geen salaris, geen bonusregelingen. Dit is bewust: de focus ligt op herstel, niet op geld. Het is een contract op vertrouwen, niet op contractuele voorwaarden. Pogba zelf zei: "Ik kom niet voor het geld. Ik kom omdat ik voetbal wil spelen."

Waarom koos Pogba voor Monaco en niet voor een grotere club?

Grote clubs wilden hem, maar ze wilden een snelle terugkeer. Monaco wilde hem als persoon. Ze vroegen niet: "Hoeveel goals?" maar: "Hoe voel je je?". Pogba had de keuze tussen een grote club met druk, of een kleine club met begrip. Hij koos voor begrip. Dat is zeldzaam in het moderne voetbal — en daarom betekent het zoveel.

Wat betekent dit voor andere geschorste spelers?

Het is een voorbeeld dat herstel mogelijk is — zelfs na een schorsing die veel als einde zagen. Monaco toont dat een club kan kiezen voor empathie boven winst. Voor andere spelers, zoals de geschorste Nederlander Xavi Simons of de Braziliaan Richarlison, betekent dit: er is een weg terug. Niet meteen. Niet makkelijk. Maar mogelijk — als je een club vindt die gelooft in jou, niet in je statistieken.

Is AS Monaco weer een topclub op weg?

Niet per se op papier. Ze hebben geen miljard euro uitgegeven. Maar door Pogba, Fati en Scuro te binden aan een filosofie van herstel en vertrouwen, creëren ze iets wat groter is dan winst: identiteit. In een tijd waarin voetbal steeds meer lijkt op een beurs, kiest Monaco voor menselijkheid. Dat maakt hen niet per se kampioen — maar wel respectabel. En dat kan langer duren.